Fidan Vahiddən bir şeir

Arzularımı sənin bomboz asılqanına asdım,

Ruhumu parça-parça yandırıb külümdən təpəcik qurdum.

Qaranlıq lampanda işığımı yandırdım...

Ayağının altında qurban kəsdirdim həyatımı,

Rəngləri əlindəki ağ pozana satdım

Dəyər-dəyməzə...

Keçmişi, gələcəyi, bütün zaman qavrayışını 

Qolundakı mavi saata uduzdum..

İndi 

İndi isə

Mənə qalan son "indi" ilə

Gözümdən son yaşı silib gedirəm...

Ölmüş ürəyimi əlindən alıb 

Səninlə məzara qoyub gedirəm...