Fərid Muradzadənin şeirləri

Azərbaycanım

Könül sarayımın ləli, gövhəri,
 Ruhumun yön yeri qəlbimin piri,
 Bir ovuc torpağın mənə and yeri,
 Dağına , daşına fədadır canım
 Ey ana vətənim,Azərbaycanım!
 
 Yüz ildir həsrətdən alışan ,yanan,
 Həsrətlə boylanıb sərhəddən baxan,
 Bu tayda Kəpəzdir, orda Savalan,
 Qoy mən də alışım ,qoy mən də yanım
 Ey ana vətənim,Azərbaycanım!
 
 Şəhriyar Bakıya gələ bilmədi,
 Qoparaq sərhədi ,qıraq sərhədi,
 Qələbə çağrısın ruhum  istədi,
 Şəninə yazılsın yeni dastanım
 Ey ana vətənim,Azərbaycanım!
 
 Gəl ,ataq ayrılıq yükünü beldən,
 Qələbə kəlməsin çıxarma dildən,
 O taylı o taydan, bu taylı burdan
 Birləşib ,haqlayıb ,boğaq düşmanı
 Ey ana vətənim , Azərbaycanım!
 
 Həsrətdən, möhnətdən qisas alarıq,
 Cəbhədən cəbhəyə yollar açarıq,
 Birləşib yenidən biz bir olarıq,
 İtməyib ümidim, çoxdur gümanım,
 Ey ana vətənim , Azərbaycanım!
 
 Duysun cümlə cahan , görsünlər kimik,
 Ruh ilə, dil ilə, din ilə birik,
 Biz ki buralara qərib deyilik,
 Güney də qüzey də mənim məkanım,
 Ey ana vətənim , Azərbaycanım