Edebiyyat.az » Proza » Kamran Canıyev - Nağıl kimi

Kamran Canıyev - Nağıl kimi

Kamran Canıyev - Nağıl kimi
Proza
admin
Müəllif:
22:02, 20 iyun 2020
1 164
0
Kamran Canıyev - Nağıl kimi

 Köhnəməhəlləmizdəsovetdönəmindənqalmış,zahirənqədimiyunanməbədlərinəbənzəyən
köhnə"klub"varidi,lakinsovetlərdağılandansonraklubunqapılarıvəpəncərələribağlanmış,
fəaliyyətinitamam dayandırmışdı.Deyilənəgörəbugeniştikilininiçindəkitabxanadantutmuş
kinozalaqədərhərcürşəraitvarimiş,lakinsovetlərdənsonradoğulmuşbiz-məhəlləuşaqları
onuntozlanmışqaranlıqdaxilinəgirəbilmədiyimizüçüntəəssüflənsəkdəfantaziyamızıişə
salaraqsirliklubungörmədiyimizqaranlıqdəhlizləribarəsindəhekayələruydurardıq.
Qızlı-oğlanlıbütünuşaqlarklubunyanındakıağaclığınkölgəsində,skamyadaoturubmənim
çıxışımıgözləyərdilər.Məndəönəkeçərək,klubhaqqındaqorxuluvəuydurmahekayələr
danışmağabaşlayardım.Yaşımınazolmasınabaxmayaraqeləhəyəcanlavədolğuntəsvirlərlə
danışırdım ki,uşaqlardanışdıqlarımainanmağabaşlayırdılar,həttabəzilərimənim klubuniçinə
gizlincəgirdiyimidüşünməyəbaşlamışdılar.Hərçənd,heçvaxtorayaayağım dəyməmişdi,
qorxumdangirədəbilməzdim.Sadəcəgüclüfantaziyalarım vətəsviretməqabiliyyətim varidi.
Günkeçdikcəhəminnağıllaradəthalınaaldı.Həttabaşqauşaqlardabəzənuydurmaşeylər
danışmaqistəsələrdədinləyənlərinəksəriyyətisırfmənim çıxışetməyimiistəyərdi.Bəzən
hekayəuydurabilməyəndəbaxdığım qorxufilmlərinidanışırdım.Elədanışırdım ki,qorxunc
səhnələritəsviredərkənhamıqorxur,sentimentalsəhnələrdəisəhamıduyğusallaçırdı.Uşaqlar
danışdığım filmlərəsonradanbaxdıqlarındadeyirdilərki,mənim təsvirim filminözündəndaha
maraqlıymış.Bunecəolabilərdi?Sadəcədanışılanhekayəqorxulusəhnələribololanbirfilmdən
dahahəyəcanlıolabilərdimi?Uydurduğum hekayələriunutmamaqçünbaşladım onlarıyazmağa.
Otağımınhərküncüvərəqlərlədolubdaşırdı.Həraxşam uşaqlarayabirhekayədanışırdım,yada
birfilminssenarisini.Film izləməkdəndahaçoxhəminfilmimənim dilmdəneşitməyəüstünlük
verirdilər.
Aylarkeçdivəklubunkifliqapılarıaçıldı.Klubuniçindətozbasmış,kifqoxusuverənyüzlərlə
kitabişçilərtərəfindəntopalanıbçölədaşınmağabaşlandı.Klubuniçindəqorxuluheçnəyoxidi,
lakinmənim danışdığım hekayələrəəsasənyenədəheçkim içərigirməyəcürəteləmirdi,hətta
məndə.Lakiniçəridənəcinlərvaridi,nədəəcinnələr.Əvəzindəheçvaxtgörmədiyimizqədər
kitablarvaridi.Kitablaroqədərçoxidiki,küçələrəyayılmış,həttabirmüddətməhəlləninhərbir
yerində,havadakitabvərəqləriuçuşmağabaşlamışdı.Havadasüzən,günəşşüalarında
parıldayanlarsadəcəvərəqdeyildilər,ovərəqlərdəcanlarvaridi.Birdəfəbaşımınüzərindən
uçanbirvərəqitutubbaxdım:içindəkicanlı-çoxgözəlbirbül-bülidi.DigərvərəqinüzərindəTom
SoyeradındabiruşaqoturmuşduvəeynənuçanxalçaüzərindərahatlıqlaoturanƏləddinkimi
mənəəlyelləyirdi.Bütünbuqəhrəmanlaruzunillərdənsonranəhayətazadlığaqovuşduqları
üçünçoxxoşbəxtgörünürdülər.Qəribədirki,vərəqinbirixəstəquştəkklubuniçindənçölə
sovrulankimihavadaçətinlikləbirdairəcızıbyenidənklubunqapısındaniçərigirdi.Dərhalhəmin
vərəqinarxasıycaklubuniçinədaxiloldum.Soyuqdivarlar,Qaranlıqvəkəskinspesifikqoxunun
təsirindənbaşım hərləndi.Çöldəkinağılkimiparlaqgünəşlihavayaparalelolaraqiçəridəki
səssizlik,qaranlıqinsanıvahimələndirirdi.Buqaranlıqadiqaranlıqlardanfərqliidi,sankihəyatın
sadəcənağıllardanibarətolmadığınıdeməyəçalışır,həyatınçoxvahiməlivəqaranlıqlıqüzüolan
reallıqlarınıklubözsoyuqdivarlarınayansıdırdı.Həminvərəqitapdım,masanınaltınadüşüb
çapalayırdı.Onuəliməaldım.Digərlərinənisbətənbuvərəqdəqəribəbirağırlıqvaridi.
Raskolnikovsoyadındabirisivərəqinüzərindəkidəmirbarmaqlıqlaraçevirilmişcümlələrdənbərk
-bərkyapışmışvəməyusluqlabaşınıaşağısalmışdı.Görəsənonunbaşınanəgəlib?Mütləqbu
vərəqinayrılmışolduğukitabınıtapıboxumalıydım.Raskolnikovməndənxahişelədiki,onu
yenidənmasanınaltınaqoyum.Ehtiyyatlaqoydum vəətrafımdakıkitablardanbirneçəsini
köynəyiminaltındagizlədərəkklubuniçindənqaçdım.Evəapardığım Kitablarınkiriləlifbasıyla
yazılanlarıdaoxuyabilirdim vəoxuduqcakitablardahaçoxmarağımıçəkirdilər.Növbəti
günlərdəklubunfəhlələriniizləməyəbaşladım.Onlarkitablarladolumeşoqlarımaşınlarayükləyir
vəharasaaparırdılar.İstəyirdim ki,okitablarınhamsınıoxuyum,busəbəbdənastaşütüyən
maşınınizinədüşərəkparalelolanküçəyləqaçmağabaşladım.Nəhayətmaşındurduvəarxasını
çoxdahündürolmayanbirtəpəyəçeviribkitablarıtəpədənaşağıboşaltdı.
İllərkeçdi,təpədənboşaldılmışcanlılarınbirqisminəevimdəyuvaveribonlarıcanagətirdim.
Əvəzindəisəbucanlılardamənəcanverdilər,gözləriminönünüaydınlatdılar,həyatınnağıllardan
ibarətolmadığını,həyatadlıhekayədəacıhəqiqətləringizləndiyinianlatdılar.Vəənəsası,məndə
yazıçılıqhəvəsiyaratdılar.
Son.
Ctrl
Enter
ohv tapdınız?
Ctrl+Enter sıxıb bizə bildirin
Müzakirə (0)