Fərid Muradzadədən iki yeni şeir

Mən indi çox dəyişmişəm,
Daha sən görən deyiləm.
Külək vurub yelləndirən
Şüşələri toz bağlamış, sınıq-sökük
köhnə pəncərə kimiyəm.
Mən indi çox dəyişmişəm,
Sən görən çılğın deyiləm,
Xəyalları bulud yaran, dəli-dolu
O fikri dalğın deyiləm.
Mən indi çox dəyişmişəm,
Sıxır məni bu yer üzü,
Sıxır məni, yerli-yersiz umu-küsü
Hər gün, hər gün bu zillətə dözürəm mən,
Öz qəlbimdə, ürəyimdə hisslərimə əsirəm mən!
Mən indi çox dəyişmişəm,
Barmaqlıqlar arasında məhbus kimi,
Ötənlərin həsrətini çəkirəm mən,
Kimsə bilmir nədir dərdim.
Çəkə-çəkə bu dərdləri
Misqal-misqal ölürəm mən, bitirəm mən...
Mən indi çox dəyişmişəm,
Məzarı da unudulmuş
Ölü ruham...
Gecələri oyanıram, qalxıb bütün dərdlərimi
Uçuq-sökük baş daşıma danışıram...
Mən indi çox dəyişmişəm,
Gecələri haqqa doğru əl uzadan, tövbəkaram.
Gəl görüşək, halallaşaq , vidalaşaq
Ömrün elə çağındayam
İki yol ayrıcındayam...



28.04.2020
 04:00

Sən dəniz ol...
mən sahilin
Ay ulduzlu, qar boranlı gecələrdə
Asta-asta, çılğın-çılğın, dəli-dəli
Ləpələri vur sinəmə
Sənin həzin ləpələrin
Şirin-şirin, nəğmə desin ürəyimə...
Sən yağış ol...
Göy üzündən narın-narın damlaların
Qoy qarışsın göz yaşıma,
Qoy islatsın yanağımı,
Hərarətdən tir-tir əsən dodağımı,
Qoy doldursun sənə həsrət qucağımı.
Sən külək ol...
Əsə-əsə həsrətini qaytar geri.
Bir anlıq da olsa yenə
Qoy çin olsun arzularım.
Sən çiçək ol...
Amma solma,
Mən ölüncə qoxulayım
Ləçəyinin qoxusunu
Cənnət gülü...

 
15.04.2020