Günel Rəcəbin şeirləri

Rənglər

On dörd gecəlik ay bilir

Yaz yağışının sirrini.

Yeni səhifədən başlayanlar 

Bakirə, ağ vərəqlərə 

Döşəyər təkliyini.

Ağ divar kağızı

Ağ divan...

Bir axşam qayıdarkən evimə

Üşütdü ruhumu

Bakirliyin soyuqluğu

İllər sığalladıqca

Bu sevdanın telini

Qısıldı ürəyimə

Ürkək körpələr kimi.

Bürümə məni xəyallarına! 

Gerçəyim ol! 

Geyinim əynimə.

Şərfim ol!

Rəngbərəng

Təpədən dırnağadək

Bürünüm rənglərinə!

 4. 04.2019

Təklik

Təkliyimi gəzdirirəm

Çanta kimi özümlə.

İçində bir az sükut

Bir az da küskünlük var. 

Sonuncu sevgidən miras 

Xatirələr, sətirlər

Bir də bu kədərli şeirlər…

Məsafələr uzandıqca

Yoxluğun ağır gəlir

Daşımağa gücüm çatmır.

Təkliyim məni əzir.

Qanadımı qıranlar 

Öz qanımdan idilər.

Qanadlarım əvəzi     

Mənə çanta verdilər…

Boz maddə

Yenə çıxıb getdi küləklər

Tənha qaldı bu şəhər. 

Buludlar da gəlincə

Yağışların göz yaşın 

İçdi torpaq doyunca.

Yağış yağa bilərmi, 

Çətirlər açılınca?

Gecə doğa bilərmi,

Ay Günəşə çatınca?

Həyat eşqin odlayan 

Onu elə qaladı,

İki əks tərəfi 

Bir-birinə caladı.

Ürəyə qan veribdir

Qırmızıya boyansın

Ağıla boz maddə ki, 

Məntiqiylə oynasın...